VREDESPOLITIEK (H.04) (WEB200H.04)

- een nieuwe levensbasis en nieuwe instrumenten voor conflictoplossing -

NAAR EEN WAARACHTIGE VREDESPOLITIEK
GEEF UW ONDERSTEUNING!

De dominante cultuur in de wereld is in belangrijke mate gebaseerd op een politiek van oorlog en geweld. Dit is een weerspiegeling van de manier waarop mensen, groepen en volken vaak met elkaar omgaan in situaties waarin zich spanningen en conflicten voordoen. Het is daarom dat de Verenigde Naties in 1999 tot het unanieme besluit kwamen om de eerste tien jaar van het nieuwe millennium serieus aandacht te geven aan een 'Cultuur van Vrede en Geweldloosheid voor de Kinderen van de Wereld' (2001-2010).
Hoewel onze organisatie onafhankelijk staat ten opzichte van politieke partijen benadrukken we het belang van een overheidsbeleid dat nadrukkelijk werk maakt van het ontwikkelen van een 'Cultuur van Vrede en Geweldloze Kracht'. Wat dit concreet inhoudt geven we hier in 7 punten aan.

VREDESPOLITIEK
Kernthema's van een politiek die zich op de totstandkoming van een vredescultuur richt, waarin ieders gelijkwaardige welzijn centraal staat, zijn ondermeer:

1) OMGANGSKUNDE
De basis van een vreedzame samenleving kenmerkt zich door de invoering van het onderwijsvak 'omgangskunde'. Van basisschool tot universiteit raken leerlingen en studenten vertrouwd met inzichten en vaardigheden hiertoe, aansluitend bij hun leeftijd. Hoe ga je op een respectvolle manier om met jezelf en met anderen, op elk terrein van het leven. Hoe ga je om met problemen, met irritaties en conflicten. Hoe ga je op een menswaardige manier om met dieren en met het milieu. Hoe ontwikkel je jouw sociale vaardigheden en jouw gevoel voor sociale verantwoordelijkheid.

2) VEILIGHEID
Met betrekking tot elk aspect van het leven wordt aandacht gegeven aan veiligheid. Via een voor ieder toegankelijke locale 'veiligheidsraad', welke gekoppeld is aan de plaatselijke sociale voorzieningen, wordt hulp geboden aan kinderen, jongeren en volwassenen, en worden cursusprogramma's aangeboden en initiatieven genomen om veilig en duurzaam samenleven te bevorderen.
Eveneens worden op nationaal en continentaal niveau 'veiligheidsraden' ingesteld. Deze worden samengesteld op basis van een evenwichtige vertegenwoording van bekwame, wijze en integere vrouwen en mannen (50/50), van leeftijdscategorieën (tot 30 / 30 - 50 / boven de 50), van religieuze en etnische groepen, alsmede van minderheden. Op dezelfde basis wordt bovendien een 'wereldveiligheidsraad' ingesteld, welke de Verenigde Naties adviseert inzake een vreedzame en volwassen aanpak van internationale kwesties en conflicten, ondermeer via de inzet van Peace Brigades International (PBI).

3) CONFLICTHANTERING
Krachtige ondersteuning wordt gegeven aan initiatieven die oorlogvoering vervangen door vreedzame conflicthantering. Dit heeft ondermeer betrekking op het trainen en uitzenden van professionale burgervredesteams voor waarnemingstaken en bemiddeling. En eveneens op het ondersteunen van lokale en regionale initiatieven, in andere landen, van democratisering, mensenrechten, milieudefensie, trainingsprogramma's conflicthantering en gemeenschapsopbouw.
Aansluitend hierop wordt gewerkt aan internationale verdragen met betrekking tot: vermindering van wapenproductie, wapenhandel en wapengebruik; verbod op het gebruik van landmijnen en de bewapening van de ruimte; afschaffing van lijfstraffen, marteling en doodstraf; verbod op kinderarbeid en het gebruik maken van kindsoldaten; humane behandeling van gevangenen. Bovendien wordt het werk van het Internationaal Gerechtshof ondersteund, alsmede van het in te stellen Internationale Permanente Strafhof, ten behoeve van een universele rechtspraak aangaande misdaden tegen de menselijkheid.

4) INTERNATIONALE SAMENWERKING
De armoede in de wereld, de vluchtelingenproblematiek, de schuldenproblematiek, de oneerlijke handelsbetrekkingen, alsmede de aantasting van het milieu tonen het schrijnend onrecht dat door de 'machtigen' in stand gehouden wordt. De belangen van enkelen (een kleine bovenlaag van enige honderden miljoenen rijken en schatrijken) domineren de wereldsamenleving en gaan ten koste van het recht op een menswaardig bestaan van miljarden medemensen. Alleen al de ongeveer tien miljoen kinderen (aldus UNESCO) die jaarlijks volkomen onnodig door armoede, ondervoeding en ziektes sterven vormen de makabere getuigen van de 'indirecte genocide' die plaatsvindt. Vanuit een vredespolitiek wordt alles in het werk gesteld om een rechtvaardig samenleven te realiseren. Richtlijn hierbij zijn de Universele Verklaringen van de Rechten van de Mens; de Rechten van het Kind; de Rechten van Dieren; de Rechten van het Milieu.
Tenminste 1% van het bruto nationaal product wordt hiervoor jaarlijks beschikbaar gesteld.

5) GEMEENSCHAPSVOORZIENINGEN
Ieder lid van de menselijke samenleving heeft het gelijkwaardige recht om in voldoende mate gebruik te kunnen maken van gemeenschapsvoorzieningen. Dit ondermeer op het gebied van: water, gas en electra; gezondheidszorg; onderwijs; wonen; werken; openbaar bestuur; sociale zorg; bescherming en veiligheid; openbaar vervoer en verkeer. Particulier initiatief kan aangemoedigd worden, op voorwaarde dat op deze terreinen overheidsvoorzieningen zo optimaal mogelijk blijven functioneren. Mensen kunnen aldus zelf kiezen voor voorzieningen door overheidsinstellingen en door particuliere ondernemingen.

6) AANPAKKEN VAN GEWELD
Geweld (psychisch, fysiek en structureel geweld) vormt de grootste bedreiging voor het menselijk bestaan. Ongetwijfeld is dit het moeilijkste en taaiste probleem waar de mens zich voor gesteld ziet. Maar dit mag ons er niet van weerhouden de uitdaging aan te gaan om het geweld, in welke vorm het zich ook voordoet, aan te pakken. Een eerste belangrijke stap daartoe is de beslissing om geweld niet langer te rechtvaardigen of goed te praten, maar elke geweldsvorm diep te betreuren, ook als men in de gegeven situatie geen andere mogelijkheid zag. Als de oprechte wil en bereidheid aanwezig is om te zoeken naar doeltreffende vreedzame vormen van conflictaanpak, dan vindt men die.
In relatie tot een 'vredespolitiek' zal daarom krachtige ondersteuning gegeven worden aan initiatieven die op dit terrein werken aan bewustwording, mentaliteitsverandering, sociale vaardigheidstraining, de ontwikkeling en toepassing van conflictmanagement. Bovendien wordt gewerkt aan de totstandkoming van internationale afspraken tot ingrijpende vermindering van geweld in films, in computerspelen en op de televisie. De schrikbarende toename van de geweldsconsumptie, die velen noodlottig wordt, zal alleen gestopt worden als de mens zichzelf weer respecteert en duidelijke grenzen stelt vanuit innerlijke beschaving.

7) IEDERS WELZIJN
Beginsel, middel en doel van een vredespolitiek worden gekenmerkt door het oprechte streven om onmiddellijk aan 'ieders welzijn' bij te dragen. Schijnwelzijn, of welzijn op lange termijn of in het hiernamaals zijn zoethouders van onvrede en disharmonie. Een samenleving die mensen tegen elkaar opzet en uitspeelt, en die gebaseerd is op nietsontziend eigenbelang en winstbejag, is permanent met zichzelf en met anderen in oorlog. Alle aandacht wordt op deze oorlog gericht en veel verder dan symptoombestrijding wil men doorgaans niet gaan. Leugens, als dat mensen van nature gewelddadig zijn, worden naar hartelust verspreid om kwalijke praktijken te rechtvaardigen. Maar alleen al het feit dat mensen massaal op de vlucht gaan voor geweld, terwijl men massaal samenkomt voor geweldloze acties, laat zien in welke richting ieders wanhoop of hoop gaat, ieders afkeer of verlangen. Want waar het om draait is: waarvoor kiezen we en waarin gaan we aldus investeren.
In het kader van een vredespolitiek zal in elk land dan ook ruime ondersteuning gegeven worden aan een 'Nationale Commissie voor een Cultuur van Vrede en Geweldloze Kracht', kortweg 'Nationale Commissie Vredescultuur' (NCV), waar de Verenigde Naties in dit decennium (2001-2010) voor pleit. Naast de 1% van het bruto nationaal product (BNP) voor 'ontwikkelingssamenwerking' zal ook deze Commissie over tenminste 1% van het BNP dienen te beschikken, om de hier beschreven kernthema's van de vredespolitiek te realiseren. Niet dat dit al onze problemen zal oplossen, maar laten we een begin maken met de ontwikkeling van een nieuwe aanpak. Want wat 'uiteindelijk' nodig is, dat is dat we ons allemaal gaan bekommeren om een oprecht en doortastend streven naar ieders welzijn op deze wereld. Alle mogelijkheden daartoe zijn aanwezig, nu de wil en de moed nog om daar echt aan te gaan werken.

Wie zich wil verdiepen in de realisatie van deze kernthema's vindt de volgende informatie op de website www.geweldloosactief.nl:
A.03 'Omgangskunde als onderwijsvak.'
A.02 'Zinloos geweld een halt toeroepen.'
I.02 'Conflicthantering: lokaal, nationaal, internationaal.'
A.07 'Globalisering: welzijn voor allen of voor enkelen?'
G.02 'Wat is geweldloosheid?'
G.07 'Is de mens van nature geweldloos?'
H.02 'Gedachten over een vredescultuur.'
Of bestel deze artikelen per post en stort E 3,50 op onderstaande giro-rek. onder vermelding van 'Brochure Vredespolitiek' (35 blz.).
Zie voor verdere verdieping tevens de websites: www.wereldburgers.nl en www.nonviolentpeaceforce.org

WAT U KUNT DOEN

Vraag de partij waaraan u uw stem geeft hoe zij zich zal inzetten voor een vredespolitiek welke zich richt op de totstandkoming van een 'vredescultuur' die gebaseerd is op 'geweldloze kracht' en 'ieders gelijkwaardige welzijn' tot doel heeft.

STICHTING VOOR ACTIEVE GEWELDLOOSHEID (SVAG), POSTBUS 137, 8000 AC ZWOLLE; giro: 266551
email: info@geweldloosactief.nl / website: www.geweldloosactief.nl

(mei 2002)

(WEB200H.04)