GEWELDLOZE KRACHT (WEB10)
GEWELDLOZE KRACHT
Ieder mens heeft de mogelijkheid om iets wel en om iets niet te doen. Daar
kan een bepaalde werking, een bepaalde kracht van uitgaan. Je kunt je inzetten
voor de rechten van mensen (b.v. Amnesty International), een goede behandeling
van dieren (b.v. Dierenbescherming), het beschermen van het milieu (b.v. Milieudefensie).
Of je kunt je verzetten tegen situaties die je ongewenst, onrechtvaardig of
bedreigend vindt. Bijvoorbeeld het blokkeren van en gevaarlijk kruispunt,
waar jaarlijks diverse doden vallen. Of via bijvoorbeeld handtekeningenacties,
demonstraties, stakingen (b.v. door Vakbonden) en protestacties aandacht voor
een ongewenste situatie vragen en hiermee druk uitoefenen om daar verandering
in te brengen.
Zowel van geweldloosheid als van gewelddadigheid gaat een bepaalde kracht
uit. Van het een veelal een positieve kracht; van het ander vaak een negatieve
kracht. Hierbij willen we dieper ingaan op de begrippen 'vrede' en 'geweldloosheid',
'geweld' en 'passiviteit'.
VREDE EN GEWELDLOOSHEID
Vrede is een situatie van, door ieder ervaren, harmonie en welzijn.
(Zonder 'gerechtigheid' kan er geen vrede zijn; hoogstens een uiterlijk aanwezige
schijnvrede. Onrecht is een situatie van disharmonie; een situatie van psychisch
en/of structureel geweld die ondermeer fysiek geweld, armoede, vernieling
en vernietiging tot zichtbaar gevolg heeft. Onvrede is een situatie van onenigheid
of een gevoel van onbehagen; het niet aanwezig zijn van harmonie en welzijn.)
Geweldloosheid is een situatie van, en streven naar, vrede (vanuit een vreedzame
houding, op basis van vreedzame structuren, en via vreedzame middelen en methoden).
Beginsel, middel en doel zijn gebaseerd op het nastreven van ieders welzijn.
Het 'middel' weerspiegelt het beginsel en het doel.
'Eerbied voor het leven'; 'ieders gelijkwaardigheid' en 'ieders gelijkwaardige
welzijn' kenmerken geweldloosheid en het streven naar meer geweldloosheid.
Naarmate geweldloosheid toeneemt, neemt geweld af.
GEWELD EN PASSIVITEIT
'Vrij zijn van elk geweld*' zal misschien niemand bereiken, maar we kunnen
ons wel bevrijden van heel veel geweld. Geweldloosheid is het oprechte streven
om tot een meer vreedzaam samenleven en tot een meer vreedzame aanpak van
conflicten te komen, dan via de methoden van het geweld.
Hetgeen waarin we investeren ontwikkelt zich.
(*Geweld: al of niet opzettelijk schade berokkenen aan jezelf, de ander, hetgeen
je omringt. Te onderscheiden zijn: impulsief of expressief geweld; psychisch
geweld; structureel geweld; instrumenteel geweld .... wat zichtbaar wordt,
en geuit wordt, in fysiek geweld.)
Vanuit het streven om tot meer geweldloosheid te komen gaat het niet om het
veroordelen of afkeuren van geweld en geweldgebruik. Waar het bij geweldloosheid
om gaat is het oprecht zoeken naar, en het ontwikkelen en toepassen van, geweldloze
mogelijkheden om als mensen en mensheid in meer harmonie en welzijn te leven.
BEHOEFTE AAN 'VERDEDIGING'
In wezen komt geweld altijd voort uit de behoefte aan 'verdediging'. We 'verdedigen'
ons lichaam en leven, onze bestaansmogelijkheden, onze persoonlijke belangen,
ons huis en haard, ons land en territorium, onze eer en trots, onze waarden,
ideeën en opvattingen, maar ook onze machtsposities en economische belangen,
onze handelsimperiums en 'welvaart'. Onze behoefte aan 'verdediging' is een
natuurlijk gegeven, en komt mede voort uit 'angst' om het leven te verliezen;
uit levensangst en doodsangst. Maar door ons leven te willen verdedigen via
geweld (wat meestal het uitschakelen, onderdrukken, vernietigen, doden van
de ander inhoudt) zal de 'tegenpartij' eveneens reageren vanuit de zelfde
behoefte aan 'verdediging' van het eigen leven. We doen, naar de ander, wat
we voor onszelf willen voorkomen. Daardoor drukken we door het gebruik van
geweld de ander in een positie om datzelfde te doen ten opzichte van ons,
en dragen we bij aan de ondermijning van onze verdediging en van ons bestaan.
Van geweld gaat een bedreiging uit en het geeft de ander een rechtvaardiging
geeft om met geweld te reageren. Het brengt angst en haat teweeg, gaat ten
koste van de ander, veroorzaakt lijden en kwetsuur (zowel fysiek als psychisch),
legt de basis voor 'tegengeweld': nu onmiddellijk, of later via komende generaties.
Deze vicieuze cirkel kan niet doorbroken, verminderd en gestopt worden door
'nog meer geweld', maar alleen door een benadering zonder geweld. Een benadering
die de oorzaken en de rechtvaardiging van het geweld en van het tegengeweld
niet laat voortbestaan.
ANDERE AANPAK
Daarom reikt de geweldloze benadering een krachtige andere aanpak aan, waarbij
het niet alleen gaat om het verdedigen van het eigenbelang, maar om het verdedigen
van het wederzijds belang: ons aller belang. Hierdoor wordt een evenwichtigere
en stabielere basis gelegd voor het algehele belang om als mensheid op een
meer vreedzame manier samen te kunnen leven.
Eenieder zal het er over eens zijn dat geweld niet gelukkig maakt. Integendeel.
Het bevordert gevoelens van angst en onveiligheid; het brengt armoede, leed,
onderdrukking en uitbuiting teweeg; vernieling en vernietiging; gruwelijke
ellende, diepe wonden, moord en massamoord; onvoorstelbaar verdriet en enorme
trauma's. Het legt de basis voor wraak en vergelding.
Geweldloosheid, daarentegen, streeft naar geluk: naar ieders geluk. In het
beginsel ('waarom doe ik dit?'), in het middel ('hoe doe ik dit?') en in het
doel ('wat wil ik bereiken?') staat dit steeds centraal. Geweldloosheid, als
levenshouding en als methode om problemen en conflicten aan te pakken, dient
daarom 'erkenning' te krijgen; het is een mensenrecht. Er dient in geïnvesteerd
te worden, om het tot verdere ontwikkeling en toepassing te brengen.
[Passiviteit is: geweld en onrecht laten voortbestaan; hier niets aan doen;
hier onverschillig voor zijn. Daarentegen is geweldloosheid: alles doen, behalve
onrecht en geweld doen of laten voortbestaan. Daarom wordt vaak gesproken
over: actieve geweldloosheid.]
Zie voor meer informatie het
Dossier Geweldloze Kracht (G.01) of het Weboverzicht
(WEB1).
(WEB10)
|